Ongelofelijk dat we in maart drie jaar in Portugal wonen. Even ongelofelijk is het dat we allemaal al één jaar lang leven met een wereldwijde pandemie. Sommige gevolgen ervan zijn nu al voelbaar, andere zijn allicht ‘yet to come’. Hoe beleven de Portugezen deze pandemie? Wat zijn onze ervaringen? Wat verwachten we voor de toekomst? Een terugkeer naar België misschien?
Ik herinner me nog goed onze aankomst in 2018. Heroïsch staken we de Spaans-Portugese grens over, ontzettend blij met onze stap richting een definitieve verhuis. Heel erg zelfzeker ook over het welslagen van onze plannen. Die plannen zijn je ondertussen allicht bekend (je kan ze overzichtelijk terugvinden op de homepagina van www.portugalpure.com - een beetje reclame moet nu meer dan ooit kunnen).
De eerste twee jaren verliepen vrijwel vlekkeloos. Voor zowel de opstart van ons bouwproject Jardins do Atlântico, als voor het renoveren van onze twee vakantiewoningen konden we rekenen op betrouwbare mensen. Mensen die we ondertussen tot onze vrienden rekenen.
En dan sloeg in maart 2020 plots het noodlot toe. Grenzen dicht en klaar. De schade aan het project bleef beperkt tot een vertraging van enkele maanden. De verloren huurinkomsten door annuleringen konden we deels opvangen door de ontvangst van Portugese reislustigen.
Minder goed verging en vergaat het veel Portugese vrienden en kennissen. In een sowieso al erg fragiele economie, moest plots rekening worden gehouden met maandenlang inkomensverlies. Werd het land tijdens de eerste golf nog relatief gespaard - weinig buitenlandse reizigers, maar ook weinig dodelijke covid-slachtoffers - de tweede golf van januari dit jaar sloeg genadeloos toe.
Draconische maatregelen volgden. Ik wil hier niet de discussie voeren over de al dan niet geoorloofdheid ervan, maar de gevolgen voor de werkende bevolking zijn groot. Zeker als je weet dat men hier niet op veel overheidssteun moet rekenen.
Als binnenkort de handel weer op volle toeren mag draaien - want ook hier komen de vaccinaties stilaan op gang, dan hoop ik dat alle zaakjes opnieuw de deuren openen. Wij zullen er in elk geval alles aan doen om onze gasten uitgebreid mee te geven waar ze terecht kunnen voor hapjes, drankjes, uitstapjes, sportactiviteiten, souvenirs en dies meer. Het wordt voor iedereen op de tanden bijten, maar ik heb er al bij al een goed oog in.
Als deze hele toestand voor ons iéts positiefs heeft teweeggebracht, dan wel het besef dat we verknocht zijn aan dit gastland en haar bewoners. Net zoals we voor altijd gehecht blijven aan ons thuisland. 2021 wordt een geweldig jaar - laat ons daar samen voor zorgen!
